شیوع و عوامل مرتبط با اختلال سلوک در دانش آموزان متوسطه شهرستان سنندج(سال ۱۳۹۲)

زمینه: این مطالعه جهت ارزیابی شیوع اختلال سلوک و عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان دبیرستانی شهر سنندج در سال 1392 انجام شده است. روش ها: آزمودنی های این پژوهش 375 نفر بود که از میان دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سنندج به روش نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه علایم مرضی کودکان (child symptom inventory) و مصاحبه بالینی ساختاریافته (scid-1) بود. نتایج با نرم افزار spss 21 و آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میزان شیوع اختلال سلوک در بین دانش آموزان دبیرستانی شهر سنندج 8/8 درصد بود. میزان شیوع در دانش آموزانی که والدینشان جدا از هم زندگی می کردند بیشتر از بقیه دانش آموزان بود. میزان شیوع اختلال سلوک در پسران به صورت معناداری بیشتر از دختران بود. اختلال سلوک با متارکه و طلاق والدین ارتباط معنادار داشت. بین اختلال سلوک و میزان فوت والدین، سابقه اختلال روانپزشکی والدین و پایه تحصیلی دانش آموز ارتباط معنادار آماری وجود نداشت (05/0p<). نتیجه گیری : با توجه به نتایج مطالعه ،فعال کردن  واحد مشاوره در مدارس و برگزاری کلاس های آموزش خانواده برای والدین  توسط روانشناسان پیشنهاد می شود.